Prof. Wadim Wojciechowski, Katedra Radiologii, UJCM w Krakowie
(tekst opublikowany w serwisie Medycyna Praktyczna)
W wyjątkowych przypadkach dożylne podanie środka kontrastowego jest wskazane. Decyzję o podaniu środka kontrastowego podejmuje lekarz radiolog, który jest zawsze obecny przy badaniu. Dlatego, żeby nie zamknąć drogi do podania środka kontrastowego, należy w skierowaniu napisać: „Badanie ze środkiem kontrastowym – do decyzji lekarza radiologa”. W trakcie badania lekarz sprawdzi obraz bez środka kontrastowego i, jeśli zajdzie taka potrzeba, podejmie decyzje o środku kontrastowym. W typowych przypadkach przy podejrzeniu osiowej spondyloartropatii w badaniu rezonansu magnetycznego stawów krzyżowo-biodrowych środek kontrastowy nie będzie potrzebny. W wyjątkowych, często wątpliwych, sytuacjach, dożylne podanie środka kontrastowego jest jak najbardziej uzasadnione.
Dodatkowo środek kontrastowy może nam być potrzebny do oceny torebki stawowej, błony maziowej oraz stanu entez. W przypadku obecności zapalenia będziemy w stanie jednoznacznie wypowiedzieć się w ocenie capsulitis, synovitis i enthesitis.
Trzeba w tym miejscu zaznaczyć, że przy zastosowaniu po środku kontrastowym sekwencji dynamicznych (perfuzji MR) pojawia się możliwość przeprowadzenia oceny ilościowej zapalenia. Takie analizy w badaniach naukowych oraz w badaniach klinicznych są niezastąpione.