Pacjenci, w pracowniach gdzie używany jest radiologiczny sprzęt cyfrowy, spotykają się z określeniem DICOM (Digital Imaging and Communications in Medicine). Jest to standard określający format i sposób transmisji danych obrazowych między urządzeniami obrazującymi (aparaty TK, MRT, cyfrowe angiografy czy cyfrowe aparaty rtg)  a jednostkami służącymi do ich analizy i wtórnego przetwarzania (diagnostyczne stanowiska opisowe), czy też systemami archiwizacji.

DICOM normalizuje transmisję danych między urządzeniami różnych producentów i w ten sposób ułatwia wykorzystanie, dla kilku urządzeń obrazujących, wspólnych jednostek operujących na otrzymanych danych obrazowych – diagnostycznych stacji opisowych, nagrywarek płyt CD/DVD. Pozwala to eksploatować urządzenia różnych producentów, które mogą być obsługiwane przez wspólne diagnostyczne stacje opisowe. W ten sposób na tej samej stacji można analizować obrazy TK, MR czy angiografii. W znaczący sposób obniża to koszty zakupu i eksploatacji.

DICOM, przez standaryzacje komunikacji z urządzeniami obrazującymi, ułatwia tworzenie systemów transmisji i archiwizacji danych obrazowych (PACS - Picture Archiving and Communication System) jak również integracje z systemami informacji tekstowej (RIS – Radiology Information System lub HIS – Hospital Information System).

DICOM zaprojektowany jest do pracy w środowiskach sieciowych, w tym również w sieciach rozległych (WAN – Wide Area Network) co stanowi podstawę funkcjonowania teleradiologii.

DICOM pozwala na nagrywanie i przenoszenie danych obrazowych na wymiennych nośnikach jak płyty CD/DVD lub pendrive co pozwala na pracę off-line. Aktualnie, standardowo wydaje się pacjentom płyty CD/DVD z obrazami badań zapisanymi w formacie DICOM z dołączoną (nagraną na tej samej płycie) przeglądarką co umożliwia ich przeglądanie na komputerze klasy PC. Większość lekarzy, innych niż radiolodzy, przyzwyczaiła się już do oglądania obrazów z płyt przy wykorzystaniu dołączonej przeglądarki, jako elementu analizy opisu badania, wykonanego przez radiologa. Dotyczy to szczególnie specjalności zabiegowych, w których zaplanowanie właściwego, dalszego postępowania wymaga nie tylko zaznajomienia się z tekstem opisu, ale i z dokładną przestrzenną lokalizacją patologii na obrazach wykonanego badania.

W przypadku konieczności oceny obrazów diagnostycznych przez radiologa, preferowanym postępowaniem powinien być import do stosowanej stacji roboczej/systemu PACS, a nie wykorzystanie dołączonej na nośniku przeglądarki. Takie rozwiązanie zapewnia możliwość wykorzystania podczas oceny wszystkich narzędzi, jakimi dysponuje stacja robocza. Umożliwia to również wiarygodne porównywanie aktualnych i uprzednich badań, za pomocą tego samego programu i tych samych ustawień (parametry okna, powiększenie).



Newsletter
WYŚLIJ
 
Dopisz swój adres e-mail do newslettera